Müslümanların Hindistan parlamentosunda temsili azalıyor

Yeni Hindistan parlamentosundaki Müslüman milletvekilleri arasında 26’dan 24’e düşen Müslüman milletvekilleri arasında Londra’da eğitim görmüş bir kızla bir de cami imamı yer alıyor.

Iftikhar Gilani

Hindistan’da yakın zamanda yaşanan heyecan verici seçim mücadelesinde, değişim rüzgarları iktidar koridorlarında fısıldıyor gibi görünüyordu ve laik güçlerin yeniden dirilişine işaret ediyordu.

Ancak bu siyasi değişimin altında yatan daha derin bir endişe, ülkenin demokratik dokusuna, yani Müslüman vatandaşların Parlamento’da yeterince temsil edilmemesine büyük bir gölge düşürüyor.

Laik muhalefetin iktidardaki Hindu milliyetçisi Bharatiya Janata Partisi’nin (BJP) kanatlarını kıran kazanımlarına rağmen Müslümanların temsilinde buna karşılık gelen bir artış görülmedi.

543 sandalyeli parlamentoda 26’dan 24’e düşen Müslüman milletvekilleri, kendilerini giderek marjinalleşmiş buluyor; toplamın yalnızca %4,42’sini oluşturuyorlar; 220 milyonluk güçlü demografileri göz önüne alındığında bu ciddi bir çelişki. Hindistan’ın 1,4 milyarlık nüfusunda Müslümanların toplam payı %14,9’dur.

Müslüman temsilindeki bu düşüş, yıllar içinde, özellikle Başbakan Narendra Modi’nin liderliğinde yoğunlaşan çoğunlukçu siyasi ahlakın zemininde ortaya çıktı.

2024 kampanyası sırasında Modi’nin söylemi sıklıkla Müslümanların yatıştırılması temasına değindi ve laik partilerin Müslüman adayları aday gösterme konusunda daha temkinli bir tutum benimsemesine yol açtı.

Sandalye kazanmayı başaran 24 kişiden yedisi Kongre partisinden, beşi Batı Bengal’deki Tüm Hindistan Trinamool Kongresinden ve dördü Hindistan’ın en kalabalık eyaleti olan Uttar Pradesh’teki Samajwadi Partisinden.

Bu senaryo, paradoksal bir seçim sonucunun altını çiziyor: Laik dalga yükseldikçe, önemli bir azınlığın sesi azalıyor ve dünyanın en büyük demokrasisindeki demokrasi ve kimlik arasındaki karmaşık etkileşimi yansıtıyor.

Bu 24 milletvekilinden dördü Müslüman çoğunluklu Keşmir Vadisi ve Ladakh’tan geliyor. Önemli olan, kuzeydoğudaki Assam eyaletinin, demografik nüfusunun %33’ünü oluşturan Müslüman nüfusa ev sahipliği yapmasına rağmen, Lok Sabha’da yalnızca bir Müslüman milletvekilinin yer alması. Bu, ciddi bir temsil boşluğunu vurgulamaktadır.

Hindistan Birliği Müslüman Birliği (IUML), güneydeki Kerala eyaletindeki yerini korumayı başardı ve iki sandalye elde ederken komşu Tamil Nadu’da da bir sandalye elde etti. Bu zaferler partinin güney Hindistan’daki yerel kalelerinin altını çiziyor.

Müslüman temsiline yeni bir bakış açısı katan iki kadın var: Uttar Pradesh’teki Kairana’dan Iqra Choudhary ve Batı Bengal’deki Uluberia’dan Sajda Ahmed. 28 yaşında, Londra Üniversitesi’nden uluslararası hukuk alanında yüksek lisans derecesine sahip ilk kez milletvekili olan Choudhary, masaya gençlik enerjisi ve uluslararası bir bakış açısı getiriyor.

Öte yandan, 61 yaşındaki deneyimli Ahmed, siyasi arenada deneyim ve dayanıklılığın bir karışımını temsil eden üçüncü dönemine başlıyor.

Ayrıca UP’nin tarihi kentinden Müftü Muhammed Mohibullah SP adaylığıyla seçimi kazandı. Hindistan parlamento binasının yakınında bulunan bir caminin imamıdır. Yıllardır burada namaz kıldırıyor ve cami avlusunda iki odalı bir barakada yaşıyor.

Tarihsel olarak, Müslüman temsili dalgalanmalar gördü; 1980’de en yüksek sayı olan 49 milletvekiliyle bu rakam, 2014 seçimlerindeki en düşük 22 milletvekiliyle keskin bir tezat oluşturuyordu. Son seçimlerin sayımları mütevazı bir iyileşmeye işaret ediyor, ancak yine de önceki rakamlardan çok uzak.

Samajwadi Partisi (SP), Müslüman temsilinin desteklenmesinde önemli bir oyuncu olarak ortaya çıktı. Dikkat çekici bir şekilde, SP’nin yarıştığı dört Müslüman adayın tamamı zafer elde etti; bu sonuç, partinin hedeflenen çekiciliği ve stratejik yerleşimleriyle örtüşüyor. Ancak Bahujan Samaj Partisi’nin (BSP) 20 Müslüman aday sunmasına rağmen herhangi bir başarı elde edememesi, toplum içindeki değişen dinamiklere ve oylama kalıplarına işaret ediyor.

Seçimlerden elde edilen önemli bir gözlem, Müslüman seçmenlerin sergilediği stratejik oy verme davranışıydı. Sandık çıkış anketleri, SP ve Kongre’nin de dahil olduğu HİNDİSTAN koalisyonuna 2019’daki %49’a göre ciddi bir artışla %87’lik ezici bir destek ortaya çıkardı. Dramatik bir değişimde, BSP’yi destekleyenlerin yalnızca %2’si bir önceki dönemdeki %36’dan düştü.

Müslüman seçmenler seçimler sırasında ciddi zorluklarla karşılaştı. Örneğin, Uttar Pradesh’in Sambhal bölgesinde polis, Müslümanların çoğunlukta olduğu köylerde seçmenlere copla saldırdı, bu da yaralanmalara ve kaotik bir manzaraya yol açtı.

Bu tür zorluklara rağmen Sambhal’daki seçmen katılımı %62,82 ile en yüksek oranlar arasında yer aldı. Ancak pek çok bölge sakini, polisin sert taktiklerinin potansiyel seçmenleri caydırdığına ve bölge sakinleri arasında hayal kırıklığı hissine yol açtığına inanıyordu.

Analistler, bu seçim sonuçlarının Müslüman seçmenlerin artık siyasi manzarayı şekillendirme gücüne sahip olmadığı fikrini çürüttüğünü söylüyor.

Müslümanların kayda değer katılımı ve stratejik oylamaları, BJP’ye topluluğun siyasi önemi konusunda açık bir mesaj gönderdi. Nüfusun yaklaşık %20’sini Müslümanların oluşturduğu Uttar Pradesh’te, Rampur ve Azamgarh gibi kilit seçim bölgelerinde BJP’nin yenilgiye uğratılmasında onların desteği çok önemliydi.

Benzer şekilde laik ve çoğulcu değerleriyle tanınan Batı Bengal’de, BJP’nin toplulukları dini çizgilerde kutuplaştırmayı amaçlayan saldırgan kampanyası güçlü bir direnişle karşılandı.

Eyaletteki Müslüman seçmenlerin yaklaşık %70’i, eyaletin zaferine önemli ölçüde katkıda bulunan muhalefetteki Trinamool Kongresi’ne (TMC) oy verdi. TMC’nin tartışmalı Vatandaşlık Değişikliği Yasası’na (CAA) karşı tutumu ve Müslüman topluluğa yönelik yardımları, desteklerini sağlamlaştırdı.

Bu seçim döngüsü, Müslümanların nefret dolu ortamı etkisiz hale getirme konusundaki acil kaygılara öncelik verdiklerini gördü. Aligarh’dan Kongre lideri Salman Imtiaz, Modi’nin liderliği altında Müslümanların karşılaştığı varoluşsal kaygının, toplumu BJP’ye karşı stratejik bir hamlede birleştirdiğini belirtiyor.

Bu hayatta kalma duygusu ve pratik yönetişim ve politika konularını ele alma ihtiyacı, Müslümanları muhalif grupları desteklemeye yöneltti.

##

 

Müslüman milletvekillerinin isimleri

Kongre

Rakibul Hussain (Batı Bengal)

Muhammed Çeneli (Bihar)

Tarık Enver (Bihar)

Şafi Parambil (Kerala)

İmran Masood (Uttar Pradeş)

Isha Khan Choudhury (Batı Bengal)

Muhammed Hamdullah Sayeed (Lakshsdweep)

 

Samajwadi Partisi (Uttar Pradesh’ten tüm adaylar)

Iqra Choudhary

Müftü Muhammed Muhibullah

Zia ur Rahman

Afzal Ensari

 

Batı Bengal’den Trinamool Kongresi (TMC)

Halilur Rahaman

Pathan Yusuf

Ebu Tahir Han

SK Nurul İslam

Secde Ahmed

 

Hint Birliği Müslüman Birliği

E.T. Muhammed Beşir (Kerala)

Milletvekili Abdussamad Samadani (Kerala)

Navaskani K (Tamil Nadu)

 

Tüm Hindistan Meclisi Ittehadul Muslimeen (AIMIM)

Asaduddin Owaisi

 

Bağımsızlar

Abdul Rashid Şeyh (Keşmir)

Mohmad Haneefa (Ladakh)

 

Ulusal Konferans

Ağa Seyyid Ruhullah Mehdi (Keşmir)

Mian Altaf Ahmed (Keşmir)